Stel, jouw klant met Wajong heeft een vinkje ‘geen arbeidsvermogen’. Hij werkt in de dagbesteding en heeft de wens om betaald werk te gaan doen. Of hij heeft zich bij jou gemeld voor een traject. Wat is er dan mogelijk qua re-integratieondersteuning? Waar moet je op letten? Deze vraag kreeg ik de afgelopen tijd zo vaak dat ik dacht: laat ik er eens een blog aan wijden (hoera, mijn eerste echte blog!).
Hoezo wil iemand zonder arbeidsvermogen aan het werk?
Omdat veel Wajongers willen proberen of het lukt, gewoon meedoen op de arbeidsmarkt. De Wajonger kan bij de herindeling een stempel hebben gekregen dat niet (langer) passend is. Als iemand zonder arbeidsvermogen aan het werk wil, is het natuurlijk wel zaak om goed te onderzoeken wat er speelt en een reële inschatting te maken van het duurzame arbeidsvermogen. Overleg hierover met de arbeidsdeskundige van UWV.
Welke ondersteuning biedt UWV aan Wajongers zonder arbeidsvermogen?
UWV heeft minder mogelijkheden om deze groep te ondersteunen. Volgens de regels mag er geen re-integratietraject ingekocht worden (IPS kan dan weer wel). Ook de inzet van een proefplaatsing en loondispensatie is wettelijk niet mogelijk. Maar jobcoaching, de no-riskpolis en het loonkostenvoordeel voor de banenafspraak kunnen wel ingezet worden. Dat laatste is natuurlijk vreemd, omdat Wajongers zonder arbeidsvermogen niet meetellen voor de banenafspraak. Het is een foutje in de wet. Dus benutten die kans, zou ik zeggen.
Direct aan de slag of eerst arbeidsvermogen laten vaststellen?
Wat voor jouw klant de juiste weg is, hangt af van de instrumenten die jouw klant nodig heeft om aan het werk te komen en te blijven. Is er geen re-integratietraject, proefplaatsing of loondispensatie nodig? En maakt het voor de werkgever niet uit of iemand meetelt voor de banenafspraak? Dan kan jouw klant direct aan de slag. Houd er wel rekening mee dat als UWV ziet dat de klant een bestendig inkomen verdient, UWV het arbeidsvermogen opnieuw zal beoordelen.
Je kunt natuurlijk ook meteen vragen of UWV arbeidsvermogen kan vaststellen. Heeft jouw klant Wajong 2015 en wordt er arbeidsvermogen geconstateerd, dan stopt de Wajong-uitkering en moet een bijstandsuitkering worden aangevraagd. Je kunt dan vanuit de Participatiewet ondersteuning naar werk vragen. Check vooraf welke voorzieningen jouw gemeente dan gaat aanbieden (loonkostensubsidie, jobcoaching).
Heeft jouw klant oude Wajong of Wajong 2010 en is er volgens UWV arbeidsvermogen, dan kan het volledige re-integratie-instrumentarium van UWV ingezet worden. Ook wordt de klant opgenomen in het doelgroepregister. Let op: de klant verliest 5% uitkering. Klanten vinden het vaak belangrijk dat werken loont. Dus probeer vooraf in kaart te brengen hoe het inkomen van de klant eruit gaat zien als hij werkt. Zeker als de klant nu nog een vergoeding voor de dagbesteding of vrijwilligerswerk ontvangt.
Heb jij ook een prangende vraag over regels bij re-integratie? Maak gebruik van mijn helpdeskservice en stuur je vraag naar n.huvenaars@raadenrespons.nl.
Hartelijk dank voor dit zeer nuttige blog over klanten zonder arbeidsvermogen. Ik heb een soortgelijk geval en ik wist niet precies wat ik moest doen. Nu heb ik meer kennis en weet ik wat ik moet doen. Nogmaals dank!
Wat leuk dat even laat weten Sarah!
Ha Neeltje,
Onlangs kreeg ik opnieuw een signaal van iemand die door het stigmatiserende label “geen arbeidsvermogen” letterlijk zijn/haar/x baan verloor……… Dus: persoon krijgt een baan aangeboden bij een overheidswerkgever, hoera!! Hiep hiep hoera!! Maar dan: UWV beoordeelt “Jij hebt helemaal geen arbeidsvermogen.” Vanwege diverse redenen, ook paternalisme en ook omdat deze persoon ergens ook bang is voor verslechtering van haar beperking. Snap ik. Maar dit levert allerlei schrijnende, ongelofelijk ongewenste praktijken… 1) Omdat ze opeens “geen arbeidsvermogen” kreeg van UWV, zei deze overheidswerkgever “Tja, dan gaan we de baan cancellen. Jammer hoor, maar wij moeten ook maar voldoen aan een vinkje ‘doelgroepregister’. 2) Het UWV heeft tegen deze persoon gezegd dat “u niet mag (!) werken”. Stel je voor: jij wordt door UWV verteld dat je niet MAG werken! Dat mag helemaal niet! Er is geen enkele wet die dat zegt! (Ja, tenzij je in de gevangenis zit ofzo, maar laten we dit soort nuances even achterwege laten: het gaat om een intelligent persoon die niet in de bak zit, niet in coma is, et cetera en graag wil werken naar zijn/haar/x mogelijkheden.) en 3). Het UWV heeft nagelaten deze persoon te vertellen dat als hij/zij/x gaat werken en de beperking erger wordt, dat er een terugvalrecht is van volgens mij meestal vijf jaar. Dat hangt af of iemand in de oWajong, in de nWajong of in de Wajong 2015 zit, maar dit recht is er gewoon.
Ik vind het diep, diep triest dat het UWV zo in gebreke is en arbeidsparticipatie NIET stimuleert. Ik zal deze signalen ook zeker doorgeven, ook aan de Staatssecretaris van SZW.
Waarom ik reageer op deze blog: omdat deze blog zeer duidelijk weergeeft welke mogelijkheden er WEL zijn en dat mensen die “geen arbeidsvermogen” toegedicht hebben gekregen wel degelijk mogelijkheden EN het wettelijke recht hebben om (te proberen om) te werken. Dankjewel voor je duidelijke blog hierover! Niet alleen dat mensen met “geen arbeidsvermogen” welzeker mogen (proberen te) werken, maar ook dat het UWV bepaalde ondersteuning moet bieden.
Vriendelijke groet, Nico
Het is wel jammer dat de baas hem dan niet aangenomen heeft. Want de persoon mag inderdaad gewoon gaan werken. En kan ook terug vallen op de Wajong. Hij kan alleen geen gebruik maken van de diensten van het UWV. Maar vaak hebben de mensen die geen arbeidsvermogen hebben al gebruik gemaakt van de re-integratie en was de uitslag niet bevredigend voor hun of het UWV of de jobcoach. ( Waardoor ze deze personen deze vorm van begeleiding niet meer willen of kunnen aan bieden ) Vaak worden dingen beloofd of ze worden vaak op gratis proefbaantjes gezet. En heeft die baas of dat bedrijf waarmee ze zaken doen eigenlijk helemaal niet de intentie om de mensen ook echt aan te nemen. ( dit resultaat dat ze hierdoor gratis personeel hebben en de mensen krijgen hierdoor een negatief zelfbeeld. Zelfs gevoel van misbruik ). Het zou goed zijn als eigenaren deze mensen ook echt wel een kans bieden. En ook dat de UWV dan niet daarna gelijk de stempel arbeidsvermogen er op gaat zetten als ze wel even aan het werk zijn. ( Deze angst is zit er bij veel mensen in en de angst is momenteel nog gegrond ook. Dit houdt een hele grote doelgroep tegen om te starten met werken en te doen wat ze eigenlijk leuk vinden. De cirkel van re-integratie en het gratis proefdraaien werkt bij heel veel mensen niet en deze groep is beter af met gelijk een betaalde baan op het niveau waarop deze mensen daadwerkelijk kunnen functioneren. Stempel geen arbeidsvermogen betekent niet laat ze maar thuis of ze hebben niks gedaan. Er zou meer mogelijk moeten zijn in mijn ogen bijvoorbeeld parttime baantjes waardoor je boven het minimum uitkomt met een arbeidshandicap. Ik zie wel dat de baas loondispensatie krijgt, maar eigenlijk zou de wajonger een extra vergoeding moeten krijgen als ze mee draaien in de proefplaatsingen, de baantjes, het werk de dagbesteding ( deze groep heeft volgens UWV of werkgever niet de 100% inzet of niet de 100% omzet, nou deze mensen zetten zich meestal voor 200% en inderdaad niet voor 100% ). Er zou een regeling moeten zijn dat iemand met een arbeidshandicap die werkt naast de uitkering minimaal van de baas een loon dient te krijgen die hem boven het minimum brengt. Het is al erg dat iemand gehandicapt is, maar moet zo iemand dan ook altijd op het minimum blijven zitten. Of moeten wij de capaciteiten juist van deze mensen zien. En de inzet die ze tonen belonen. En trots zijn op deze mensen. En de uitkering moeten zien als een Basisloon die ze verdienen al en elke inzet die ze tonen boven op hun uitkering moeten zetten. Zodat deze groep ook een toekomst heeft. Dromen kunnen en dromen kunnen laten uitkomen. De mogelijkheid om een hypotheek af te sluiten met een Wajong is er al. Nu mag de volgende stap wel komen. Geef deze mensen een toekomstperspectief. En beloon elke stap vooruit en zorg dat deze groep ook hun eigen dromen kunnen uit laten komen en mee kunnen gaan doen in deze maatschappij en hierdoor een positief zelfbeeld krijgen. De groep word steeds groter. De angst op terugval in financiën ook steeds meer. En deze angsten zijn momenteel helaas gegrond. ( Want om mee te draaien in de dagbesteding moeten mensen vaak zelf een eigen bijdrage betalen in plaats van dat ze beloond worden. Wat heel schijnend is. ).